dinsdag 15 november 2011

De kracht van visualisatie

Wil je dat je hond niet de laatste 2 mooie kussens ook nog kapotscheurt, dat je kat lekker ieder ochtend bij je ligt of dat je je paard rustig uit de wei kunt halen zonder dat je eerst een half uur vanalles uit de kast trekt voordat je hem/haar hebt?

De kracht van visualisatie maakt hierbij een groot verschil!

Zowel tijdens consulten als bij de online cursus 'Praten met Dieren' werken we veelal met visualisaties. Je verbeeld je bijvoorbeeld dat je naar een dier toeloopt en je verbindt met een prettig en warm gevoel.
Je loopt dus de wei in met de gedachten om weer fijn bij elkaar te zijn, elkaars energie te kunnen uitdelen vanuit rust en liefde. Dus niet van; ik heb nog 1,5 uur voordat ik weer naar huis moet, boodschappen moet doen want om 20.30 uur moet ik klaar zijn voordat mijn favourite tv programma begint. Om maar een voorbeeld te geven. Wellicht herkenbaar al is het niet direct met de voorbeelden maar wel met de tijdsdruk waaronder we leven.

Dieren leven in het 'nu' dus tijd maakt voor hen niet uit. Wat is een uur en hoezo moeten we dadelijk dingen doen of hebben we afspraken waar we geen zin in hebben? Dieren leven nu en vandaaruit maken ze contact met ons. Zij willen het moment beleven!
Wellicht herken je dat je dier altijd nieuwsgierig is als je aankomt lopen, dat het openstaat om contact te maken en een verbinding wilt neerzetten. Hoe mooi is het dan om net even een stapje in je programma terug zetten, letterlijk even onthaasten, niets moeten, de tijd letterlijk tijdloos maken, ons hart te openen omdat we graag bij het dier willen zijn en ons willen verbinden. Daarmee ontstaat al een prachtige energie!
Het tweede stapje is dan hoe we het ons verbeelden om met het dier te 'zijn'. Wil je graag je paard borstelen of je hond, of dat je wenst dat je kat elke ochtend aan je voeten ligt als je wakker wordt? Of wellicht dat je hond netjes op het stukje krant plast omdat het nog niet helemaal zindelijk is? Verbeeld je dan wat je van het dier wenst. Is jouw grote wens om een fijne rit met je paard te maken maar je zit al te denken aan het rijden? Dan kan het zijn dat je al aan het einddoel zit te denken alvorens je je hartverbinding hebt gelegd. Begrijp je niet waarom je hond de kussens kapot bijt dan kan dat wellicht met tandjes doorkomen te maken hebben, verveling. En als je dan visualiseert dat je hond een ander speeltje pakt om op te knauwen en je heel dankbaar bent dat deze dat doet, dan kunnen er al heel wat frustraties wegvloeien.

Zelf maak ik een duidelijke scheiding tussen gedragsproblemen die door mensen zijn veroorzaakt en gedragsproblemen die een niet directe oorzaak hebben. Bij het laatste is het heel belangrijk om te luisteren wat het dier te 'zeggen' heeft d.m.v. telepathie wat ik tijdens mijn consulten aanbied. Bij het eerste is het vooral bewust worden wat je zelf als eigenaar voor een energie uitstraalt en wat jullie samen nodig hebben om veranderingen door te voeren. Mocht je naast de inzichten die ik zelf aanreik dieper door willen gaan om echt te leren hoe je de roedelleider dient te zijn over je hond, hoe je eerlijk contact maakt met je paard dan verwijs ik door naar honden/paardenfluistereraar of gedragstherapeuten. Zij gaan samen met jou het gedrag van het dier bespreken maar vooral jou leren hoe het ander kan. Want een dier reageert niet voor niets en wil ons wat zeggen.
Voor gedragsproblemen is het ook heel goed om te weten waarom dieren zich als dieren gedragen. De zogenaamde psychologie of gedragskunde van dieren. Hierbij nog een link om meer te lezen over waarom bijvoorbeeld honden zich gedragen zoals ze zijn: http://www.huisdiereninformatie.be/tag/hondenpsychologie

Hierbij nog een leuk eigen voorbeeld van een paard:
Tijdens het uitlaten van onze honden loop ik vaak langs een rood huis, waar een paardje aangelijnd voor het huis staat. Iets wat overigens heel gebruikelijk is in Spanje. Iedere keer als we langs dat paardje lopen, fluit ik even en hebben we contact. In gedachten vertel ik het paardje dat als het weg wil lopen, ze maar naar ons huis of onze tuin moet komen. Ik heb het paard namelijk al eens op de zandweg voor ons huis voorbij zien rennen. Uitbreken lijkt haar favoriete bezigheid te zijn.

Toen ik vorige week langs het huis liep, floot ik weer. Het paardje draaide zich naar me toe, en vanaf vijfhonderd meter afstand zeiden we elkaar gedag. In gedachten, dat wel. Nog diezelfde dag stond ik in de keuken te koken, en hoorde ik onze labrador hard blaffen. Mijn zoontje riep: “Mama, kom gauw kijken! Er staat een paard in de tuin. Jij moet het paardje helpen!” Nu zegt mijn zoon altijd “paardje helpen” als ik een paard ga behandelen. En omdat het paard in onze tuin stond, ging hij er vanuit dat ik ook dit paard moest helpen.

Onze tuin is nog niet helemaal af. Het hek is nog niet helemaal klaar, en er moet nog een hoop beplant worden. Het paardje kon dus alle kanten op. Maar het bleef parmantig staan. Ook toen ik op haar afliep. Ze draaide zich naar me om en haar neus zocht mijn hand. We maakten fysiek contact, waarbij ze me duidelijk maakte dat er iets moest veranderen aan haar leefomgeving.

Ik deed het paard aan een hondenriem, en liep met haar terug naar het rode huis. Ik belde aan. Niemand deed open. Maar na verloop van tijd kwam er een Duitse vrouw aanrijden, met hoog opgespoten lippen, en meer…. Ze vertelde dat het paardje niet van haar was, maar van een Spanjaard die er nooit naar omkeek. Zij zette het dier altijd op een ander stukje grond, zodat het kon eten en niet zou verhongeren. Maar omdat ze weinig tijd had, besteedde ze verder geen aandacht aan het paard.
Ik begreep dan ook direct wat het paard mij in de tuin wilde vertellen. Ik heb de Duitse vrouw aangeboden het paard te herplaatsen bij mensen die wél tijd voor haar wilden vrijmaken. Ik kon het paard een plekje geven in de stal waar ik zelf ook rijd. Maar helaas heb ik van de vrouw niets teruggehoord. En ook het paardje heb ik niet meer gezien.

Probeer het zelf ook eens dieren aandacht in gedachten te geven. Stuur ze liefde, kracht of vreugde. Dit geeft een dier een positief gevoel en kracht.

Waarom online cursussen?
De techniek staat voor niets en vandaar dat ik sinds oktober 2011 ook online cursussen aanbied. Er wordt op drie niveau's Praten met Dieren aangereikt of je kunt Dierenhealing in verschillende niveau's bijwonen. Ik merk dat nu ook minder valide mensen of mensen die grote groepen niet prettig vinden en juist individuele begeleiding willen nu ook de mogelijkheid krijgen om zichzelf intuïtief met dieren te ontwikkelen.
Maar ook reistijden en kosten willen besparen en niet een heel weekend of hele dag willen opofferen voor het volgen van de cursus. Gewoon lekker vanuit de luie stoel, thuis via Skype. Het gratis te downloaden communicatie programma waarbij het net lijkt of je aan de telefoon met elkaar zit zonder dat daar kosten aan zitten verbonden. Kijk op de website: http://www.animalesdelsol.nl/ voor alle cursusmogelijkheden.

donderdag 3 november 2011

Animales del Sol: stervensbegeleiding van dieren

Animales del Sol: stervensbegeleiding van dieren:

stervensbegeleiding van dieren

Stervensbegeleiding van dieren
Begint je dier dermate last te krijgen van fysieke klachten waardoor je naar de dierenarts gaat en de dierenarts je adviseert je klaar te maken om het dier te laten inslapen? Of is het dier in één keer abrupt van je weggenomen door een ongeval? Deze en meerdere voorbeelden hebben allen met ons eigen menselijke verdriet te maken. En dat mag ook! We mogen verdriet hebben als een dierbare overlijd of heel erg ziek is.
Heb je nog vóór het inslapen vragen over het dier of wil je weten hoe het dier ervoor staat, bijvoorbeeld welke boodschap wil het dier je nu nog meegeven, wat wil hij of zij me nog vertellen over zijn/haar leven tot nu toe, heeft het veel pijn, waar heeft hij of zij allemaal last van? Maar ook voor jezelf; hoe kan je het dier loslaten en hoe kan je omgaan met jouw verdriet?

In deze belangrijke periode is het mogelijk om het dier te begeleiden en te ondersteunen. Maar niet alleen het dier, ook jij kan door mij in deze periode begeleid worden.

Hoe verloopt de begeleiding? Een praktijkvoorbeeld:
Ik, Mirjam, maak contact op afstand. Dat wil zeggen ik ben niet fysiek bij jou thuis. Waar 2 mobiele telefoons met elkaar contact kunnen maken, zonder fysiek draadje er tussen, maak ik contact met het dier. Het contact kan met of zonder foto en kan via de telefoon of via e-mail. Ik stem me letterlijk af op jullie energiefrequentie en laat na het contact jullie ook weer in jullie eigen hoedanigheid. Hierdoor krijg ik woorden, beelden, gevoelens, lichaamelijke activiteit etc. van het dier door.

Het is als het ware of ik in het gehele leven van het dier duik. Ik krijg mooie dingen te zien wat het dier heeft meegemaakt, de fysieke status van het nu en wijsheden voor eigenaar en eigenlijk voor ons allemaal.

Zo had ik onlangs contact met een kat die 14 jaar was, ingevallen flanken en bijna niet meer kon ademen. Ik wist op dat moment alleen dat het dier 14 jaar was en niet hoe het eruit zag. In mijn beeld zag ik het fysieke dier en gaf in woorden aan wat ik 'zag'. De eigenaar kon dit bevestigen. Ook kreeg ik een bal in de buik te voelen en dat de kat moeilijk kon slikken. Dat was precies wat de dierenarts ook had gevoeld en gezien en aangaf dat het wellicht kanker kon zijn. Ik kon helemaal in het beeld van de dierenarts meegaan. Ook het gevoel dat de bal als een zware, donkere energie overkwam.

Verder zag ik dat het dier veel liefde kon geven aan 1 bepaalde vrouw en dat bleek ook waar te zijn want de vrouw in kwestie was sinds dat de kat in huis kwam met haar alleen. Ik zag de kat trots en blij zijn in wie zij was, dat ze zich mooi vond en dat ze met trots op haar leven terug keek. Dat ze graag overal mee naar toeliep waar haar vrouwtje naar toeliep en dat het leek dat de mevrouw in kwestie hele verhalen met haar hield alsof ze tegen een vriendin sprak. Voor de eigenaar is dat een hele fijne bevestiging dat zij dat ook altijd zo voelde en dat de kat dit teruggaf dat zij het ook zo ervaarde. Dit is heel persoonlijk en velen praten hier niet over want wij mensen vinden dat vaak raar. Maar dit zijn zulke mooie en liefdevolle momenten waar we op kunnen leunen en ons hart mee kunnen vervullen.

De fysieke klachten logen er in dit voorbeeld niet om en ik vond het advies van de dierenarts leidend (het dier op korte termijn te laten inslapen). Alleen is het niet aan mij om te bepalen wanneer het dier dient in te slapen. Ik respecteer iedereen zijn keuze en (be)handelingen. Want diep down weet ik en de dieren ook dat ze op korte termijn gaan overlijden maar bij hen is tijd niet leidend, dat doet er niet toe. Soms krijgen of nemen ze die tijd zodat de eigenaar op een goede manier afscheid kan nemen van het dier. Wederom iets heel moois dat dieren dat voor ons doen en overhebben!

Wat ik doe ik geef de status van het 'nu' aan. Hoe voelt het dier zich en wat geeft het als boodschap mee aan de eigenaar.

Noem het spiritueel of noem het bovennatuurlijk maar in mijn gedachte hing de kat in kwestie al boven haar lichaam. Was ze al afscheid aan het nemen van haar aardse bestaan. Ze had vrede met waar zij en haar eigenaar nu in stonden. Ze gaf haar eigenaar mooie bepalende boodschappen mee die ik te persoonlijk vind om te delen maar waar de eigenaar met tranen in haar ogen het verhaal invoelde en waardevol vond voor haar eigen persoonlijke ontwikkeling.

Mogelijkheden
Het is mogelijk om het dier en jou gedurende een periode te begeleiden. Dit kan bijvoorbeeld zijn vanaf het moment dat mijn begeleiding wordt ingeroepen tot aan het overlijden. Maar ook een eenmalig contact (begeleiding) is mogelijk, b.v. op het moment dat je je dier laat inslapen.
Dit is afhankelijk van jouw wensen en de behoefte van het dier. Na het eerste contact zal ik in overleg met jou dit bespreken en kijken hoe we de begeleiding het beste kunnen invullen.

Het is ook mogelijk om met reeds overleden dieren in contact te gaan.
Uit mijn eigen ervaring kan ik zeggen dat het afscheid nemen van je dier een verdrietige, maar ook een zeer mooie, waardevolle ervaring kan zijn, waarin het contact met je dier zo onbeschrijflijk is…
Dankbaarheid voor de onvoorwaardelijke liefde die je dier je heeft gegeven. Elkaar los durven laten, wetende (voelende) dat het contact met je dier er altijd zal zijn.