Hebben dieren iets over mij te zeggen?

Je kunt herhaaldelijk dezelfde dier(en) in je droom ontmoeten, of je komt een paar keer op 1 dag of in een week hetzelfde dier tegen. Of je staat in intens contact met een (wild)dier waarvan je je afvraagt wat deze tegen je wilt zeggen. Dit overkomt velen van ons. Maar hebben deze -vaak ook onbekende- dieren ons wat te zeggen?

Elk dier heeft een eigen geaardheid, natuur, eigenschappen en staat symbool voor iets. Indianen over alle werelddelen, inheemse volkeren hechten veel waarde aan de symboliek van dieren. De oersymbolen kunnen ons levensinzichten meegeven, een boodschap voor een bepaald moment. Het is niet 'toevallig' dat ze in je dromen, op je weg of letterlijk in directe aanraking op je pad komen.

Niet alleen bieden ze ons inzichten op individueel niveau maar ook op werelds niveau. Signalen die de dieren willen afgeven om onze aarde beter te beschermen of inzichten van bepaalde gedachtenstromen van mensen waardoor ze ontvreemd raken van zichzelf.

Dieren voelen onze emoties, gevoelens, krachten en gedachten. Zij voelen aan wat wij uitzenden (dit kun je ondermeer zelf ontdekken in de Cursus 'Praten met Dieren*). Dus straal jij onbewust of bewust een bepaalde gedachte uit dan zal het dier dit opvangen. Ook als je geen woorden gebruikt of gebarentaal, ze kijken dwars door je heen. Ze zullen dus informatie opvangen over: grenzen stellen, zelfvertrouwen, liefdevol, ego, daadkracht etc.

Elk diersoort kan ons inspireren om meer in harmonie met onszelf te komen.

Wil je ook meer weten over de dieren die in je dromen of dagelijks voorbij komen? Stuur dan een e-mail naar Mirjam: animalesdelsol@gmail.com

*Tevens kun je ook in visualisaties een dier ontmoeten die je voor dat moment inzichten geeft. Als onderdeel in de cursus 'Praten met Dieren' maken we contact met een dier dat iets over de cursist zegt. Bekijk de mogelijkheden van de online cursus: www.animalesdelsol.nl/cursus-aanbod/online-cursus/praten-met-dieren.html

Waar begin ik aan?

Zo maar 'out of the blue' doordat ik een bericht van Arca Noah, hondenopvang centrum, kreeg werden we in contact gebracht met Inca, een driejarig Mastien teefje. Christel, de eigenaresse van Arca Noah, wist dat ik graag na het overlijden van onze Mastien Jack graag weer een nieuwe Mastien wilde. Zo kwam ze met een noodoproep van Engelse eigenaren die Inca niet meer aankonden, 3 slaappillen per dag kreeg met daar bovenop nog een dosis anti depressiva. 'Waar begin ik aan' dacht ik toen ik dit verhaal hoorde?

Maar ik werd zo aangetrokken door de foto die bij mij op Facebook door Christel was geplaatst dat ik de volgende dag naar Inca toe ben gereden. Aldaar aangekomen kwam ze meteen kwispelend naar me toe en kreeg een warme doch afwezige begroeting. Het voelde net alsof ze er fysiek wel was maar emotioneel en mentaal helemaal niet. De eigenaren hebben haar van de Spaanse buurman overgenomen omdat hij er 2,5 jaar niet naar om heeft gekeken. Ze zat vaak geketend vast en kreeg eten wanneer de eigenaar een keertje naar zijn verbouwde huis kwam kijken of er ging werken. Het gepensioneerde koppel ontfermde zich over haar en namen haar vaak mee uit wandelen en gaven haar extra eten. En ze zorgde dat ze teek-vrij was en kamde haar vacht. In eerste opzicht heel lief en goed bedoeld!

Maar toen de Engelsen haar in huis namen wisten ze niet goed wat met haar te doen. Ze blafte overmatig 's nachts, was erg dominant naar hun andere Mastien en konden haar niet aan tijdens een wandeling. Inca reageerde agressief naar andere honden en nadat ze haar een paar maanden in huis hebben gehad, besloten ze Inca af te staan.

Ik weet nog steeds niet waarom ik zo werd aangetrokken tot haar. Was het haar grootsheid, haar mooie beige vacht, haar hulpeloosheid of kreet naar begrip, wilde ik haar een nieuw leven gunnen of was het toch dat diamantje wat ik in haar zag glimmen?

 

Diezelfde middag na onze eerste ontmoeting nam ik haar al mee naar huis. Samen met de Engelsen reden we naar mijn huis. De eerste ontmoeting met mijn andere twee honden verliep niet zo best. Maar dat was ook stom van me om ze niet op neutraal terrein te laten kennismaken. Ik werd weer eens overspoeld met allerlei dingen die tegelijkertijd gebeurden. Ik had ook nog een logeer-hond bij ons thuis, ik moest mijn zoon eigenlijk van school ophalen en ik had te maken met 2 mensen (de Engelsen) die totaal niets van honden en hun gedrag afwisten. Ik had mijn intentie wel gezet dat ze welkom is en dat als ze een beetje normaal hondengedrag kon laten zien naar ons en naar de andere 2 honden toe dat ze dan kon blijven. Naast dit heb ik ook nog een partner en een zoon die een klik met haar moet hebben! Maar Inca liet gelijk haar mooie karakter zien aan mijn man en zoon!

De eerste ontmoeting met de honden was heftig. Noa, onze eenjarige Mastien mix, werd door Inca aangevallen en ik dacht dat Noa zich helemaal overgaf aan Inca. Inca bleef maar doorgaan met haar aanval terwijl ik dacht dat Noa onderdanig zich overgaf. Ik ben in hun gevecht ingebroken en heb mijn been tussen haar en Inca gezet en een hoop kabaal gemaakt :-) Potten braken, aarde en planten over de vloer en vervolgens een hysterische Noa. Scoopy, onze labrador bleef vrij rustig en voelde aan als de peacemakers tussen de twee dames. Noa bleef die avond op een duidelijke afstand en stond als een rillend rietje bij de deur om veiligheid bij ons te zoeken.

Inmiddels na vele goede adviezen van collega's en vrienden weet ik nu dat het beter is om een nieuwe hond op neutraal terrein kennis te laten maken met de al aanwezige honden, dat een gedrogeerde hond alleen maar met zelfbehoud bezig is en daarom uit kan vallen. Dat een Mastien zich normaal gezien neutraal gedraagt op vreemd terrein, het is wel een heel territoriale hond die niet bereid is tot onderwerping. Ze accepteren wel rangorde en een duidelijke leiding.

Met dat laatste ben ik nu dus bezig. Probeer de rangorde van de honden te respecteren. Dus Inca krijgt als eerste, en daarmee als hoogste in rang, eten en aandacht. Maar eerst ikzelf natuurlijk eten en dan pas de honden. Belonen voor goed gedrag is voor Inca natuurlijk essentieel om het zelfvertrouwen wat op te krikken, niet boos te worden want Mastiens kunnen snel gekrenkt zijn als je boos wordt en het niet helemaal hun schuld is. Dus minder goed gedrag negeer ik en richt me op het activeren van haar geur en gehoor en dat te stimuleren met mijn stem en af en toe een worstje!

Vanmorgen, Inca is nu bijna een week bij ons, heb ik kunnen genieten van een heel leuk 'tikkertje' spelletje tussen de drie honden! Ze daagden elkaar uit, speelden met elkaar, mochten elkaar besnuffelen en ik werd helemaal meegenomen in hun speelse gedrag! Dus dat is stap 1!

Tweede stap is om haar slaappillen en anti depressieva uit haar systeem te krijgen. Ik ben meteen na de eerste avond gestopt om deze rotzooi te geven. Wat gebeurt er... Henk onze kat, heeft het stukje worst met één van de pillen voor Inca erin bemachtigd en heeft deze opgegeten. Wat ben ik Henk eigenlijk dankbaar voor het doorgaan van een hele heftige drugstrip want hij liet zo duidelijk zien wat voor effecten dit op een dier kan hebben. Oké Henk weegt vier kilo en Inca 50 kilo maar toch merkte ik dat Henk agressief werd van de pillen. We waren heel erg bezorgd of dit Henk niet fataal zou worden want Henk kon niet meer normaal lopen, viel van muurtjes af en zag de randen van de tafel niet meer. Toen we hem die nacht binnen hebben gehouden en op de bank tussen ons in hadden gelegd, wist hij ook niet wat hij deed. Hij werd agressief en pakte onze handen en ging bijten. Daarnaast lag hij ook met tussenpozen in coma. Kwijlend op de bank en volledig van deze wereld.

Ik kan me niet voorstellen dat een dierenarts slaappillen en anti depressieva voorschrijft. Ik zou bijna denken dat dit voor een tuchtcommissie moet komen. De pillen zijn bovendien voor mensen bedoeld en worden maar gegeven omdat de hond 's nachts veel blaft. Eén het is een Mastien dus die zijn 's nachts heel beschermend maar ik zelf heb het idee dat de hond een gebrek aan zelfvertrouwen heeft, niet goed weet hoe zij zich moet gedragen. De Engelsen waar ze vandaan komt gaven ook aan dat ze nog nooit honden hebben gehad in hun leven en dat ze haar wilde redden. Ik heb hun ook bedankt voor de zorgen maar dat ze een volgende keer eerst met een hondengedragsdeskundige moeten praten als ze wederom gedragsproblemen krijgen met hun eigen hond. Verder heb ik het maar in het midden gelaten want dit zijn niet echt de mensen die openstaan voor honden-communicatie zoals ik het doe.

In ieder geval mag ze weer leren hond te zijn, de puurheid van zichzelf weer ontdekken en daar mag ze de tijd voor nemen! Ik ga haar hier Bach bloesem remedies voor geven en ben om de zoveel dagen bezig met een healing!

Ze is niet voor niets bij ons en ben blij haar een nieuwe kans te mogen geven!

Ik zie die ruwe diamant al fonkelen en we gaan samen met mijn familie en alle dieren haar weer helemaal gelukkig maken!

Bedankt André Meijer, Sonja Veltkamp, Janneke Buddendijk, Karen Veldhoven, Veerle Bormans en Huub Ijsseldijk voor jullie mentale ondersteuning! En dank naar mijn gezin die haar ook een kans wil geven!

Wil je nog meedenken over een nieuwe naam voor Inca, stuur je ideeën naar ons toe: info@animalesdelsol.nl

JACK in spirit

aug 2012

Op 22 augustus '12 is onze Nobele Heer: Jack ingeslapen. Hij is 11,5 jaar geworden waarvan de laatste 3,5 jaar van zijn leven wij de trotse verzorgers zijn geweest. Bij de aankoop van ons huidige huis hebben we Jack erbij gekregen. Soms zeggen we weleens voor de grap dat dit de duurste hond van Alhaurin el Grande is want door Jack hebben we het huis gekocht! Jack heeft ons laten inzien hoe mooi zijn terrein was en is! Maar ook zijn uitstraling, zijn charisma, zijn wijsheid en gewoon zijn 'zijn' maakt hem uniek. Jack kon met iedereen communiceren (zelfs met mensen die niet openstaan voor dierencommunicatie en healing). Een bijzonder verhaal over een bijzondere hond!

2009

Jack heeft menig hart vrijgemaakt, cursisten geholpen om dichter bij zichzelf te komen, mensen niet te laten oordelen om uiterlijk maar laten inzien dat het om het innerlijk gaat, mensen weer toegezet om voor een hond te gaan zorgen, etc, etc. Ik zelf zal bijvoorbeeld nooit vergeten toen er een cursiste letterlijk uit de auto stapte, Jack zag, hem begon te aaien en er een tranendal kwam van zeker 10 minuten. Jack bleef rustig zitten en was op dat moment een hele mooie healer en gaf letterlijk zijn brede schouder te leen. De cursiste was zo opgelucht dat ze die week niet meer gebruikte voor het opruimen van haar emoties maar zich kon richten op het creëren van nieuwe mogelijkheden in haar leven. Prachtig!

nov 2009

Ook stond Jack precies om 17.00 uur op en liep dan richting keuken. De eerste de beste die hij tegenkwam daarvan pakte hij de arm in zijn mond en trok diegene dan zachtjes mee naar zijn voederbak. Als je hem dan eten gaf, dan dook hij niet eerst op zijn eten af maar dan draaide hij zijn hoofd omhoog en 'zei: dankjewel'. Altijd eerst dankbaar zijn voor wat hij kreeg (eten, een aai of een healing; zie foto). De schat!

Op ons stuk grond hebben we hele venijnige stekelplantjes die heel gemakkelijk onder de kussentjes van de honden kunnen komen en heel pijnlijk zijn. Onze labrador en andere Mastien hinken geregeld door de stekels in hun kussentjes en vragen ons om deze te verwijderen. Jack heeft nog NOOIT zo'n stekelplantje onder zijn voeten gehad. Hij wist gewoon waar hij wel en niet kon lopen. Zo wijs!

aan de wandel

Als we met hem gingen wandelen dan hoefde je hem nooit te roepen, hij hield ons in de gaten en er was nooit een groter gat van 100 meter tussen ons. Hij gaf aan dat hij niet aan de lijn wilde lopen en daarvoor in de plaats bleef hij dicht bij ons. Zelfs als hij konijntjes op het spoor was gekomen en erachteraan rende (maar nooit te pakken kreeg) :-)

dieren-cirkel nov 2011

Vorig jaar was Jack al een tijdje heel slecht en dachten we afscheid van hem te moeten nemen. Op een dag heb ik alle dieren (behalve de paarden) uitgenodigd om bij Jack en mij te komen en hebben we een mooi gesprek gehad (zie foto). Het was een heel bijzonder moment om een dieren-cirkel met drie honden en een kat te hebben! In het gesprek heb ik hem heel duidelijk aangegeven dat hij mocht gaan en dat hij niet voor ons moest blijven. Als ik dan fysiek met dieren praat dan praat ik letterlijk hardop, voel het dier met mijn hart en maak contact met mijn handen. We hebben afgesproken dat als hij niet meer zou eten dat dan de beslissing gemaakt moest worden.

Toevalligerwijs .... (not) kreeg ik het afgelopen jaar opvallend veel consultaanvragen van mensen die hulp en begeleiding vroegen bij het inslapen van hun dier of dat ik contact kon maken met hun inmiddels overleden dier. Het leek wel of het universum me klaarmaakte op het heengaan van onze grote vriend Jack. Nog niet eerder had ik zelf voor een dier de beslissing moeten nemen om hem of haar te laten gaan.

In de vakantie heb ik een heel mooi boek van Penelope Smith over 'Animals in Spirit'. Over wat er gebeurd bij dieren als ze heengaan en de dimentie erna. Nu heb ik zelf de 'tunnel' gezien toen ik negen jaar was en kantje boord lag na een zwaar ongeluk. Dus ik weet dat er meer is en dat de andere zijde mooi, sereen en liefdevol is. Maar wat ik me nooit heb beseft is dat dieren voor hun overlijden al uit hun lichaam treden. Dat hun ziel al afstand aan het nemen is van het fysieke lichaam. En dat heb ik dus ook bij Jack ervaren.
De ochtend dat we de beslissing hadden genomen hebben mijn man en ik elkaar afgelost en bij Jack gezeten om afscheid te nemen. Het leek alsof zijn levenslust wegebde. Hij als ziel steeds meer rust kreeg bij zijn aankomend vertrek.

bergkristal

Wat ik zelf een hele mooie ervaring vond was toen ik met hem alleen zat, met mijn hand op zijn hart en de verte instaarde. Ik liet hem beelden van VRIJ ZIJN zien, de liefde de we voor hem voelen en altijd zo zal blijven. Hij sloeg als het ware een diepe zucht en voor mij was dat het gevoel van het loslaten van zijn verplichtingen (waken, voor ons en anderen zorgen, beschermen e.a.). Tevens had ik een bergkristal (zie foto) om zijn pootje gedaan voor licht en zuiverheid.
Mijn collega heeft, zonder dat ze van mijn acties wist, mij bevestigd dat deze healing zo belangrijk voor hem was en dat hij omgeven was door kristallen en engelen.... Ik kreeg echt kippenvel na het lezen van haar bericht toen Jack al heen was gegaan. Want die energieën voelde ik ook sterk. Ik zei nog tegen Jack dat het druk was om hem heen. Druk in de zin dat er vele energieën om hem heen waren die hem zouden begeleiden naar het licht.
Ik heb letterlijk ervaren dat de ziel als een lichtflits (nog sneller eigenlijk dan het licht) wordt begeleid naar het licht/ de bron. Dat Jack zich op een plek bevindt waar hij kan rusten en waar hij weer sterk kan worden. Dat hij de keuze heeft om te reïncarneren en dat ik wens dat we elkaar als zielen nog een keer zullen tegenkomen! En voor nu weet ik dat als ik aan hem denk dat hij er is!

Deze ervaring heeft me nog meer zelfvertrouwen gegeven en kracht. Het voelt zo groots en ben dankbaar dat Jack mij maar ook mijn man en zoon heeft meegegeven! Maar ook dankbaar voor al diegene die hun medeleven hebben getoond. Jack voelde hiermee een echte grootheid in zijn hondenleven! 

Mirjam Diepenbrock - www.animalesdelsol.nl - info@animalesdelsol.nl

teken vanuit het hiernamaals

In dit bijzondere verhaal vertelt Jessica hoe haar overleden kat FRED een bijzondere boodschap haar brengt.

Vele mensen vinden het raar of staan helemaal niet open dat na overlijden van een dier of mens, deze ziel een transitie doormaakt naar een andere dimentie. Een dimentie waar de ziel kan uitrusten, andere zielen kan helpen of zich weer klaarmaakt om te reïncaneren. Deze zielen willen vaak de eigenaar of goede vriend boodschappen geven, een hart onder de riem steken of inzichten voor het aardse leven meegeven.

Iedereen kan boodschappen ontvangen, je hoeft alleen maar te luisteren! De ziel kan het via een droom overbrengen, gebruik maken van dier dat hier op aarde leeft of je krijgt het via een engelenenergie mee. Fred is in juli dit jaar vredig ingeslapen en heeft zich een week geleden (augustus 2012) aan Jessica laten tonen. Lees mee in de bijzondere ervaring van Jessica:

'Vlak voordat Fred stierf heeft hij mij verteld dat hij mij graag gelukkig ziet en dat hij het moeilijk vond om mij los te laten omdat hij niet goed wist wie er nu op mij zou gaan letten.
Ik vertelde Fred dat dit wel goed zou komen en ook Dee-Dee (mijn andere kat) gaf vertrouwen hierin. Ook hebben we het gehad over een nieuwe kat, en Fred zei dat dit goed zou zijn. Ik vroeg hem om mij hierin te helpen wanneer het daar tijd voor is. Hij zou dat doen, en het zou hetzelfde gevoel geven als het moment toen ik besloot om op stel en sprong naar het asiel te gaan waar ik Fred leerde kennen.

Afgelopen maandag kom ik uit mijn werk, het is al half twaalf in de avond en ik loop naar de achterkant van het gebouw waar mijn auto staat. Ik hoorde wat geristel en niet veel later komt er al miauwend een, jawel, rode kater naar mij toe gerend. Hij is zeer vriendelijk en komt mij kopjes geven. Terwijl ik bij hem kniel vertelt hij mij hard spinnend dat het goed gaat met Fred en dat het goed is. 
Deze rode kater was zo bijzonder van kleur, tekening, van energie en qua persoonlijkheid dat het wel een engeltje leek. Hij gaf mij een gevoel van warmte, vol van vertrouwen dat het goed is. Zijn jonge sterke lichaam symboliseerde op dat moment een gezonde en fitte Fred. Hij voelde in alle opzichten ook als Fred, alleen dit katje was iets lichter in zijn energie. Misschien doordat hij nog zo jong was.
Na het vertellen van zijn boodschap huppelde hij vrolijk verder en verdween al scharrelend weer in de struikjes....'

Ook jouw overleden heeft vast een mooie boodschap voor jou. Vraag gerust een consult aan via info@animalesdelsol.nl en ik maak een mooie verbinding tussen jou en je dier!

Dipsy en haar HART!

'Allereerst heel erg bedankt voor het waardevolle gesprek met Dipsy, we zijn er erg door geroerd en het geeft ons zeker kracht. Prachtig!

Het geeft ons rust om te vernemen dat ze er vrede mee heeft dat ze nu is overgegaan.

Wat betreft de sterke verbondenheid (driehoeksverhouding) klopt helemaal.
Wij zijn hier 13 jaar geleden komen wonen en na 6 weken kwam Dipsy als jong poesje erbij
in. We zijn daardoor heel erg op elkaar aangewezen geweest.

Je wilde afsluiten dat je een groot hart zag van haar naar ons. Zie bijgevoegde foto hoe
GROOT het hartjesurn is waar we haar as bij de foto in bewaren. Hoe duidelijk wil je het hebben toch?

Verder hebben we haar foto (al voordat je het gesprek met haar aanging) in een grijs lijstje gedaan en de as in een grijs hart, dus het verwondert ons niet dat ze nu met een grijs vriendje op stap is. Super mooi!

We denken dat we langzaam het gemis van Dipsy een plekje kunnen gaan geven, met de wetenschap dat ze nu alle vrijheid en gezondheid heeft die ze verdient.

Dankjewel voor dit mooie gesprek. Hartelijke groeten Irene en Christa'

Transitie van aarde naar hemel

De afgelopen weken zeer intens meegeleefd met het lot van BO, een vrouwelijke kat van 16 jaar oud.
Een verhaal over de boog van aarde naar de hemel.

'Sedert Hemelvaartdag 17 mei is mijn poes ziek, lusteloos en at niet. Gebleken is dat ze het aan haar nieren heeft en daardoor niet eet en heeft haar linker long die niet meer luchthoudend is. Ze is 3 etmalen opgenomen geweest bij de dierenarts en vervolgens vanaf 30 mei tot hedenmorgen in Universiteit van Utrecht op de IC. Ze wilden daar haar long verwijderen zonder enige garantie, want ze konden geen diagnose stellen. Ik heb hier niet voor gekozen en haar thuis gehaald en ze maakt per dag 100 ml vocht achter haar longen aan. In het vocht zijn geen tomoren maar wel steriele ontstekingcellen gevonden. Nu is ze thuis en ligt, weliswaar zich niet prettig voelend, op een stoel buiten en slaapt veel, maar duidelijk meer op haar gemak dan op de IC.

Ik heb het gevoel dat ze nog kan blijven met enige kwaliteit van leven en ze moet natuurlijk wel gaan eten en ik wil haar uiteraard houden. Kunt u iets voor haar en mij doen?'

De dierenarts is geweest. Heb gezegd dat ik haar infuus onder huid wil geven maar zij raadde mij dit af. Ze zei, wanneer je dat gaat doen hebben die longen kans sneller vol te lopen. Ook zei ze, Bo wordt niet meer beter, dus je moet haar liever niet meer plagen door dwangvoeren en infusen.
Ik had na ik met jou had gesproken weer nieuwe hoop, maar nu sta ik weer met beide benen op de grond. Ze zei ook, ze is afscheid van jullie aan het nemen en jullie van haar en geniet van de tijd die je nog met elkaar hebt. Bas, haar broertje wilde beginnen met haar te wassen maar ze gromde behoorlijk. Ik heb getracht een beetje vocht binnen te krijgen, ze kokhalste niet zoals eerst maar is ook niet echt gretig. Moeilijk allemaal. Maar wat artsen ook zeggen, er zijn wonderen.

Wanneer die longen vol kunnen lopen na een infuus dan wordt ze benauwd en dan kunnen we niet al te lang wachten met het einde, en dat wil ik niet. Nooit natuurlijk; ik had gedacht dat Bo wel 20 of 22 zou worden. Ik heb altijd gedacht dat haar broer veel eerder weg zou zijn en hij heeft ook veel  mankementen. Mijn intuitie is redelijk goed, maar hier zit ik geloof ik toch redelijk fout mee.

Hoor graag en nogmaals bedankt en lieve groeten, ik voel me wat beter en berust ook wel wat meer. Maar missen kan en wil ik haar nog niet. Ja wanneer wel?''

Mirjam antwoord: Ik heb me gefocussed op het NU. Angsten zijn geen goede raadgever en met onrust bereiken we alleen maar stress. Ben blij dat Bas de communicatie goed heeft opgepikt maar dat ze dat niet wilt geeft aan dat ze voor nu bang is. Door in je vertrouwen te staan geeft dit haar ook meer rust.
Vasthouden is voor iedereen niet goed. Zowel voor jou niet alswel Bo en iedereen die je lief hebt.

Als we ons hart openen dan voelen we dankbaarheid en onvoorwaardelijke liefde. Dat is de kracht in het leven maar ook in het hiernamaals.

Waar je nu in zit is een.proces van.loslaten zowel voor alle aardse dingen alswel met de spirits. Hoe meer we los leren laten hoe vrijer we ons voelen, hoe meer we het leven naar ons toe kunnen trekken ipv dat het leven jou bepaald. Ik gedachte bij jullie.

'Bo is de nacht goed doorgekomen. Ze is rustig en slaapt. De ademhaling gaat wel wat sneller met niet echt heel erg benauwd. Ik heb haar een paar mililiter water geprobeerd te geven maar dat lukt toch nog niet zo. Ze wordt er onrustig van en het lijkt wel of er water terug door haar neus naar buiten komt. Misschien zit er wel iets waardoor ze niet gemakkelijk kan slikken, behalve dat haar keeltje rauw is.
Het komende afscheid gaat mij letterlijk door merg en been en die druk op mijn borst is er weer. Ik heb daar zo'n pijn, maar dat is altijd als ik iemand dierbaar moet missen, dan heb ik diezelfde pijn. Kan je me vertellen hoe het is in het hiernamaals, niemand is er nog geweest en jij ook niet maar misschien krijg je meer door dan andere stervelingen. Ik hoop zo dat al mijn poezenkinderen die ik al heb moeten missen daar zijn en op we wachten.
Ik hoop dat je Bo nog lang kan hier houden, maar het moet wel draaglijk blijven en dat je mij iets kunt verlichten. Mijn verdriet is zo groot.
Ze springt zojuist van het bed om ergens anders te gaan liggen. Kan jij voelen of ze het koud heeft. Ze heeft een blote geschoren buik vanwege de echo, een stuk geschoren rug vanwege de drain en 2 voorpootjes aan de voorkant geschoren. Moet ik haar op een warmtkussentje leggen?'

Mirjam:
Fijn dat ze de nacht goed is doorgekomen!
Neem deze tijd om afscheid van elkaar te nemen. Ik weet zelf want ik heb het zelf 'gezien' dat het hiernamaals zo ontzettend mooi is! Het is er licht, vredig en liefdevol. De warmte van de zielen aldaar verzorgen je nemen je warm aan. Er is geen pijn en geen moeten. Het is thuiskomen! Ik ben zelf bijna doodgetrapt door een paard op mijn 9e en heb dit licht gezien. Ik heb het altijd zo verteld als negenjarige en weet daardoor dat het geen onzin is. Doordat het paard dat mij trapte in mijn gezicht stond te blazen ben ik bijgekomen maar wist echt niet waar ik was. Het was verwarrend. Maar het heeft er voor gezorgd dat ik op aarde terugkwam.
 Zolang Bo rustig blijft is dit een mooie manier van nu nog samen op aarde zijn. Ze voelt wel wat koud aan ook op de rug. Dus geef haar de mogelijkheid om een warm dekentje te geven of aan te bieden.
 Weet echt B. dat het voor Bo niet erg is om te gaan. Gun jezelf de tijd en ruimte om haar te laten gaan. Want als jij kan loslaten dan kan zij dat ook. Dat is het enige wat je hoeft te doen. Want de band tussen jullie zal altijd blijven bestaan. Ze kan in spirit bij je zijn en zich tonen. Ook jij kan dat leren en daar kan ik je later in begeleiden.
 Lieve B., verdriet hoort bij het aardse maar weet echt dat Bo er altijd zal zijn.

'Ik voel zo'n pijn op mijn borst om haar te moeten laten gaan, maar ik hoop vurig dat ze altijd aan mijn zijde zal zijn. Ik houd zo verschrikkelijk van dit diertje. Ik denk dat Bas (de rode) en Bo'tje mijn lieve meisje gereincarneerd zijn van mijn vorige katten Mies en Droppie. Ik had mijn moeder verloren en ik denk echt dat mijn moeder heeft geregeld naar mij toe te komen. Van die twee hield ook zoveel, en met name van Droppie omdat zij nooit lelijk deed. Mies kon dat af en toe wel doen. Ik denk dat ik voor de tweede keer afscheid moeten nemen van Droppie/Bo.
Ik heb haar al een truitje van mee gegeven en daar ligt ze onder. Ze wil naar buiten en ze ligt buiten op een stoel. Het is behoorlijk bewolkt en het heeft vanmorgen veel geregend, maar ik denk dat ze confortabel buiten is omdat er wind staat en ze benauwd is en zo meer zuurstof krijgt. Soms denk ik ik laat los en dan ineens bekruipt mij dat benauwende gevoel weer dat ze weggaat. Ik houd zoveel van haar maar ik ben ook zo egoistisch. Maar als ze zelf wil gaan dan moet ze dat doen. Ik zal haar niet tegenhouden, ik ga het haar zo vragen. Ik hoop dat ik niet via een dierenarts hoef en dat vredig wegglijdt waar ik bij ben. Ik ga haar geen drinken meer aanbieden, het is haar plagen. Als je toch niet meer drinkt ga je toch in een coma?'

Mirjam: Ik begrijp het helemaal! Dat ze graag buiten ligt heeft inderdaad met de frisse lucht te maken.

Ik kan me voorstellen dat het confuus overkomt dat ze nog niet klaar is om te gaan. Dat heeft echt met het moment NU te maken. Toen ik je gisteren aan de telefoon had gaf en geeft ze zo'n heldere indruk. Maar ze weet ook dat als ze gaat dat het ook goed is. Zie het als een oude dame die lichamelijk op is maar nog wel helder bij geest. Lichamelijk is ze klaar om te gaan terwijl haar geest nog makkelijk door kan gaan.

Ik heb weer even contact gemaakt en haar hele keel voelt op slot te zitten. Dit komt door de lange tijd geen eten en drinken tot zich nemen. Ik zou het blijven aandienen om het uur bijvoorbeeld. Ik voel haar ook veel rust uitstralen en nogmaals is ze blij thuis te zijn. Ze weet en voelt dat ze niet lang meer heeft maar doet er alles ook voor jou aan om langer te blijven. Vandaar dat ik weer de woorden herhaal die ik eerder heb geschreven:
'Want als jij kan loslaten dan kan zij dat ook. Dat is het enige wat je hoeft te doen. Want de band tussen jullie zal altijd blijven bestaan. Ze kan in spirit bij je zijn en zich tonen. Ook jij kan dat leren en daar kan ik je later in begeleiden.'
Het is vaak een levensles wat dieren meegeven en ook hier voelt dit zo sterk voor jou aan. LOSLATEN! Ik streef 'per ongeluk 'lol maten' soms schrijf ik niet per ongeluk iets maar gaat dat vanzelf. Gun jezelf ook weer wat lol in het leven. Het leven is mooi en is ervoor om daar van te kunnen genieten. Gun jezelf weer wat vreugde door dingen te gaan doen die jou vervullen! Echt je hebt het nodig. Ook om weer los te laten!

Helaas is Bo op een natuurlijke wijze overleden. Toch onverwacht omdat ze toch herstelde. Ik zie dat zelf als een mooi cadeau naar de eigenaar toe. Herstel na een lang ziekbed, laten zien dat er een wil is en power. Uiteindelijk heb ik de mail afgesloten met:
'Heel belangrijk om te weten is dat het aardse totaal anders is als het hemelse. We hebben hier ons lichaam als onze tempel die we letterlijk en figuurlijk moeten onderhouden en in het hemelse gaat het daar niet om. In het hemelse gaat alles om licht, onvoorwaardelijke liefde, herstel indien nodig, broederschap, sereniteit, eeuwigheid en THUIS!
Ik geloof dat als we overlijden dat we dan weer THUIS komen. Het is onze bron waar we vandaan komen en weer naar terugkeren. Onze wonden likken, leren en weer teruggaan naar aarde wanneer we geroepen worden of we vinden dat we weer een tijd op aarde krijgen om te leren, geven, ervaren en mogen genieten!

Als je een beetje volgt hoe dolfijnen onder water leven, als ze spelen, elkaar helpen en met elkaar 'zijn' dat is het gevoel wat ik krijg in het hiernamaals. Het lichaam is licht, de geest is rijk!'

Verbinding en Loslaten

Graag deel ik met jullie het verhaal van Karen over de KRACHT VAN INTENTIE zetten!

Lieve Mirjam,

Graag neem ik je mee in weer een van de mooie ervaringen die ik meemaak en die zich steeds vaker aandienen nadat ik terug ben gekomen van het heerlijke weekje cursus 'Intuïtief met dieren' in Spanje onder begeleiding van jou.

Af en toe wandel ik met Esmee samen met de hondenuitlaatservice. Natuurlijk super om de grote roedel door het bos te zien gaan en hoe honden zo gelukkig zijn samen. In de roedel loopt ook een grote herdershond Sem. Sem wordt door ieder gezien als een lastpak, een onhandelbare hond die ergens iets niet helemaal op een rijtje heeft. Mensen kunnen hem niet aanhalen en lopen er met een grote boog omheen.

Esmee relaxed op de bank!

Ook in de roedel is hij niet geliefd, hij is vrij agressief en haalt soms uit naar honden. Mijn gevoelige Esmee was een gewilde prooi voor hem.
Na wat navraag bleek dat Sem een afgekeurde politiehond was. Waarom afgekeurd? Omdat hij niet hard genoeg doorbeet (?!). Ik besloot om nader contact te maken want was en ben enorm geïntrigeerd door zijn doen en laten en wilde weten waar zijn onbesuisdheid vandaan kwam. Mijn eerste poging werd beantwoord met een luid geblaf. Hij heeft de rest van de wandeling mij alleen maar blaffend aangekeken. Overigens een mooie bevestiging dat hij mijn roep hoorde. Hij wist zich absoluut geen raad met deze voor hem nieuwe verbinding.

De tweede keer dat ik hem tegenkwam keek hij mij al aan zonder te blaffen en ging naast me staan. Hij gaf aan klaar te zijn voor dit contact. Dit was een bijzonder mooie ervaring. Wat een prachtige hond. Hij gaf aan dat hij zich geen raad wist met warme contacten en gevoelens gewoonweg omdat hem dit bij de politieacademie niet heeft geleerd en geacht werd van hem af te bijten. Hij had en heeft zoveel opgekropte energie in zich wat zich vertaalt in zijn onbesuisde gedrag. Ik heb hem behandeld en gevraagd of hij zich wat bewuster kon worden van welke uitwerking zijn gedrag heeft op de roedel en mijn hond Esmee in het bijzonder.

Sinds dat contact heeft hij Esmee nooit meer agressief benaderd. Tegenwoordig gaat het steeds beter in de roedel met de andere honden. Hij leert zich steeds meer over te geven.

Het mooiste van allemaal is dat ik Sem eergisteren tegenkwam in de buurt van mijn huis. Sem had zijn baasje bij zich. Sem zag me, kwam naar mij en Esmee toe en we hebben even lekker geknuffeld. De baas daarentegen was met stomheid geslagen dat zijn agressieve herdershond die nooit iemand toelaat zich zo liet aanhalen.

Wel dus, als je maar de intentie neerzet en de verbinding aan durft te gaan.

Liefs, Karen

de kracht van intentie

De kracht van een intentie neerzetten en uitspreken wordt onderschat!

Zo kun je je intentie uitspreken voor wat je wilt, die dag of in je leven. Een intentie kan zijn dat je graag verbinding tussen mens en dier wil leggen zodat er meer begrip ontstaat en een dieper contact. Of je kunt de intentie uitspreken dat je graag in een land wilt wonen waar je vrijstaand woont, in ruimte en harmonie met gezin en dieren. Deze en nog meer zijn mijn eigen intenties geweest!

Waarom lukt het me dan ook om hetgeen neer te zetten wat ik heb 'gedroomd' en beter gezegd, heb gevisualiseerd?
Dat betekent dat ik in mezelf geloof! Dat ik dankbaar ben en blijf voor hetgeen naar me toekomt, dat ik geloof dat er ook voor mij word gezorgd. En meer. Daar ligt een groot deel van de kracht die IEDEREEN kan toekomen.
Dit komt ondermeer naar voren in alle cursussen en coachingssessies die Mirjam persoonlijk begeleidt!

Hierbij een mooie reactie van één van de cursisten die graag haar voorbeeld van intentie met ons wilde delen:
'Eén van de dingen die ik nu regelmatig doe is het uitspreken van intenties naar onze honden toe. Ik heb twee frappante voorbeelden: Kaatje beet Dorus vroeger regelmatig in zijn oren of in zijn nek als we binnen waren, ik op de bank zat en Dorus om aandacht vroeg. Ik heb toen naar Kaatje uitgesproken dat ik het echt niet fijn vond als ze dat deed en Dorus helemaal niet. Sindsdien doet ze het ook niet meer als we op de bankzitten!

Tweede voorbeeld is dat ik ze nieuwe knuffels had gekocht. Normaliter was het zo dat vaak binnen een dag de vulling door het hele huis lag en er geen sprake meer was van een knuffelbeest. Bij de nieuwe knuffels heb ik uitgesproken dat ik ze voor ze kocht om samen mee tespelen en dat ik het fijn zou vinden als ze de knuffels heel zouden laten. Tot mijn verbazing respecteren ze dit. Komt er weer een nieuw speeltje en spreek ikde intentie niet uit, dan kan het zo zijn dat het dezelfde avond nog stuk is.

Ik blijf me daarover verbazen dat ze zo’n concrete dingen begrijpen en dat de uitgesproken intentie ook blijft ‘hangen’. Uiteraard werkt het (nog) niet in alle situaties maar ik geniet van ieder moment dat het wel succes heeft!

Een tweede ervaring is dat de cursus die ik bij Mirjam heb gevolgd, nog steeds zo’n enorme impact op me heeft, tot op de dag van vandaag. Nog niet zozeer vanwege de communicatie met dieren maar wel dat er bij mezelf een stukje is ‘vrijgemaakt’ waardoor het een stuk makkelijker is voor mezelf om anders met een aantal zaken om te gaan. Met name het oprecht zijn naar mezelf maar ook naar anderen toe heeft een enorme prioriteit gekregen in mijn leven, wat een verrijking is, dank je wel daarvoor x'.

Communiceren met eigen dieren

Communiceren met eigen dieren

 

Ik krijg vaak de opmerking tijdens de online cursus waarom het zo moeilijk is om met eigen dieren te communiceren! Vandaar dat ik een aantal tips op mijn website heb gezet om het contact wat helderder te krijgen.

 

Lees hier een aantal mogelijkheden of kijk op de website bij TIPS:

 

Deze technieken zijn niet uitputtend en gebaseerd op mijn eigen ervaringen en gevoed door cursisten. Wat past bij jou is het belangrijkste uitgangspunt.  

• Houd alles simpel en leg de lat bij bijvoorbeeld gedragsverandering niet te hoog. Dus als de kat in huis plast denk dan niet dat je meteen dat probleem kunt verhelpen. Probeer eerst positieve dingen uit. Bijvoorbeeld je hebt een lievelingsspeeltje gekocht en deze verstopt. Probeer het in het contact uit te leggen dat je samen het speeltje gaat zoeken of dat je het dier hints geeft waar iets heel leuks ligt waar hij heel blij van kan worden!
• Vraag het dier indrukken naar je toe te zenden. Een gevoel, een emotie, een beeld, een gedachte, een geur, een kleur, een woord, een smaak etc. Jij bent dan de ontvanger en spreek dit hardop uit. Reageer duidelijk op wat hij of zij uitzendt zodat het dier je boodschap ook begrijpt wat je van hem vraagt. 
• Leg uit wat je doet. Dat je in gesprek graag een dialoog wilt en dat je op dit moment probeert te leren communiceren met dieren. Vraag het dier je hierbij te helpen. 
• Voel ook echt of spreek het duidelijk uit dat je het dier 'hoort'. Mensen kunnen nog wel eens reageren door 'ja ja' te zeggen maar eigenlijk helemaal niet weten wat er gevraagd werd of geen aandacht aan je willen schenken. Dat is net als voor een dier heel vervelend. Het gaat er niet om dat je dezelfde mening deelt maar dat je luistert en hoort wat er gezegd wordt. 
• Let op de kleine signalen die er worden gegeven. We zoeken als mens altijd groots maar een klein detail kan een grootschalige impact hebben op een situatie. Bijvoorbeeld een paard begroet je altijd door zijn gehinnik en hij heeft dit bij het horen van je voetstappen al gedaan maar jij hoort het om een of andere reden niet. Dan vraag je aan het dier om een groet uit te zenden en je verwacht dat het gaat hinniken. Maar dit keer zwiept hij met zijn staart. Omdat je niet op andere details let lijkt het net dat hij je geen gedag heeft gezegd maar uiteindelijk wel maar op een andere manier. Nu zou je gefrustreerd kunnen raken of denken dat er geen communicatie is.
• Doordat je zo in contact bent met je eigen dieren kun je al contact maken zonder dat je er fysiek bent. Er zal altijd stroming zijn in jullie verbinding. Zie het als een telefoondraad die er ligt maar op dat moment wordt er niet naar elkaar gebeld, toch ligt de draad er en wordt er contact gemaakt vanaf het moment de een dat wilt.
• Praat met je dier als zij dat willen. Als paarden 's ochtends vroeg eten krijgen en ze er op af duiken omdat ze honger hebben dan zijn ze geheel gefocust op hun eten, verwacht weinig of geen antwoorden als je levensvragen over jezelf gaat stellen. Neem de tijd om bij ze te gaan zitten en wacht de verbinding desnoods wat meer af door echt te weten door zijn of haar houding dat er contact is.
• Draai de rollen om. Stel jij bent een paard en hoe zou jij het vinden als jij staat te eten en er tegen je aan gepraat wordt als je honger hebt? Of bedenk hoe het paard zich voelt als jij als persoon vragen tegen het paard stelt? Hoe kom jij denk je zelf over bij mensen en dieren?

Succes! Mocht je een verdiepingsslag zelf willen maken schroom niet om persoonlijke begeleiding aan te vragen of een online cursus te volgen via www.animalesdelsol.nl

sitting duck

Het is 17 februari 2012 en het regent al heel de dag. Vanmorgen glibberend over de wegen op bezoek geweest bij een kat die andere katten niet goed kan tolereren. Mij was gevraagd daar wat aan te doen. Lees die ervaring onder aan dit verhaal...

Op mijn weg naar huis kwam ik een eenzame eend tegen, net voordat mijn Online cursus 'Praten met Dieren' begon. In die lessen is het thema: signalen opvangen van dieren waardoor blijkt dat er wederzijdse communicatie plaatsvindt. Het leek wel heel toevallig dat ik nu een eend op de weg zag staan waarvan ik het gevoel had, daar moet ik even voor stoppen om mee te praten.

Wat ik in eerste instantie aan het dier vroeg of dat het geholpen wilde worden en meteen kreeg ik een kopknikje van het dier. Ik vroeg aan de eend of ik hem mee moest nemen maar er gebeurde niets. Omdat ik geen respons kreeg wilde ik eerst duidelijk met hem afstemmen dat als hij mij begrepen had dat hij dan een poepje zou laten (ik vraag aan alle dieren om een duidelijk signaal af te geven zoals een bepaalde voet te verplaatsen, te draaien met de staart, hoofd om te buigen etc). Grappig genoeg ging de communicatie erg snel. Ik voelde een belemmering in zijn krop (keelhoogte). Ik herkende dit omdat ik al eerder kippen met dit soort klachten had behandeld. Op het moment dat ik in gedachte naar zijn keel ging, strekte hij heel zijn hals. Het leek net of hij daar verruiming in wilde hebben. Alsof er iets in de weg zat. Ik vroeg hem nog een keer om zijn hals te strekken en nog geen 2 seconde later strekte hij zijn hals. Toen ging hij weer in rust staan. Ik vroeg hem nog of hij iets anders van me wilde en ik kreeg geen reactie. Ik adviseerde hem nog wel dat hij beter op de stoep kon gaan staan dan op de weg i.v.m. auto's en ander verkeer. Ik bedankte hem en meteen liet hij zijn poepje vallen. Met een grote glimlach reed ik weg.

Toen bedacht ik me dat het wel leuk zou zijn om een foto van hem te nemen en draaide om. Terugkomend zat meneer op de stoep!

Dit 'gesprek' heeft in totaal nog geen vier minuten geduurd. De signalen waren voor mij zo duidelijk en mooi dat ik het dier ook kon laten gaan. Het gaat er dus niet om om heel lang met een dier in contact te zijn. Al is het maar even, een minuut maar lang genoeg zodat jullie beide het gevoel hebben dat er contact is. Wil je dit zelf oefenen, maak altijd een soort deal waarbij het dier een signaal geeft of iets doet na of tijdens het contact zodat je 'weet' dat de communicatie over is gekomen!
Veel plezier!

Ook te leren via Online Cursus 'Praten met dieren'.

Consult met kat
Deze kat kiest heel erg voor een teruggetrokken leven en het liefst duldt ze geen andere dieren om haar heen. Dus ook geen honden. Maar ze is erg op haar eigenaresse gefocused en volgt haar in huis overal. Dat dit soms lastig is voor de eigenaar en de overige vijf katten wil natuurlijk niet zeggen dat ze meteen als lastig bestempeld moet worden. Waar komen deze emoties vandaan? Waarom kiest ze ervoor om zo te zijn, ook al kan het iets zijn waar je als mens toch anders over voelt.

Enfin, via concentratie en energie geprobeerd wat meer harmonie te creeeren tussen de dieren/gezin en eigenaar. Daarnaast Bach bloesem remedies (helpt bij emotioneel onbalans bij dieren) gegeven en de eigenaar er op gewezen om de 'only the lonely' kat niet voor te trekken. De andere katten voelden zich niet samenspannen tegen haar of liepen met een vervelend gevoel over haar rond. Het gevoel kwam dus echt van de kat vandaan. Om niet al te diep op de inhoud te gaan bleek ook dat de kat emoties van de eigenaar had opgepikt die jaren teruggaan. Maar dat vind ik iets te persoonlijk om daar over uit te wijden. 

Ook te leren via Online Cursus 'Praten met dieren'